Augustus is de favoriete maand voor Zweden om te trouwen. In een land dat beweert religie vreemd te zijn, is er een verrassend groot aantal mensen dat ervoor kiest om het huwelijksjuk in de tempel op zich te nemen.
Het burgerlijk huwelijk is een recht van de Zweden sinds 1863, en hun land was een van de eersten die de "burgerlijke unie" van homoseksuelen toestond, wat hun rechten geeft die vergelijkbaar zijn met die van een huwelijk.
Er zijn veel paren die afzien van trouwen en zich gewoon registreren als "sambo" (samenwonende partner), terwijl anderen zichzelf omschrijven als "sarbo" (paren die door intieme banden met elkaar zijn verbonden met aparte woningen).
Ondanks dat ze veel opties hebben en in een zeer open samenleving leven, en in veel gevallen de voorhoede van verandering zijn, blijven veel Zweden verwijzen naar het traditionele trouwen: in de kerk, met een witte jurk, het boeket rozen, de bruidstaart en de huwelijksceremonie.
Niet iedereen legt zijn huwelijksgelofte af in de kerk. Door de toename van de migratie zijn er nieuwe gebruiken en andere religies ontstaan. Daarnaast zijn er mensen die de kerk gewoon liever buiten hun privéleven houden.