De partij die bekend staat als Sham el nessim Het is een festival zo oud als Egypte, dat misschien al 4.500 jaar geleden werd gevierd. Het wordt gevierd op de eerste maandag na Pasen en is gerelateerd aan de landbouw in de Het oude Egypte, die de vruchtbaarheidsriten bevatten die later aan het christendom en de viering van Pasen werden gehecht.
Op deze manier markeert het het begin van de lente en daarom is het het lentefeest van de Egyptenaren en wordt het een nationale feestdag. Het wordt Sham El-Nessim genoemd omdat het oogstseizoen in het oude Egypte "Shamo" werd genoemd. In het Arabisch, "Sham" betekent geur en "El Nessim" , de lucht.
Op deze dag beginnen gezinnen bij zonsopgang met het bereiden van hun eten, en gaan dan naar het platteland om te genieten van de lentebries, die op die dag een heerlijk heilzaam effect zou hebben. In Caïro, waar weinig openbare parken en open ruimtes zijn, verdringen mensen alle grasvelden die ze kunnen vinden.
Sham el Nessim wordt ook gevierd voor de consumptie van traditioneel voedsel dat voornamelijk bestaat uit bieslook (uien of groenten), Fiseekh (stinkende zoute vis), gekookte gekleurde eieren, sla en TERMIS (Lupinibonen).
Net als de oudste festivals in Egypte, was Sham El-Nasim ook verbonden met astronomie en natuur. Dit markeert het begin van het lentefeest, de tijd waarvan ze dachten dat dag en nacht gelijk zijn (als de zon in de dierenriem Ram staat), en daarom markeert het het begin van de schepping.
Met betrekking tot de kleur van de eieren wordt in het beroemde boek van de farao's van de doden en in de liederen van Achnaton genoemd: «God is één, hij schiep leven uit het levenloze en schiep kuikens uit eieren. Daarom is het ei een symbool van leven voor de oude Egyptenaren
Op deze manier worden de eieren die dag op de avond gekookt, ze versieren het en schrijven er de beste wensen op om ze in manden van palmbladeren te plaatsen en ze aan de bomen of op het dak van hun huis te hangen in de hoop dat de goden beantwoorden uw wensen bij zonsopgang.
Het is ook traditioneel om de gezichten van kleuren en van verschillende figuren te schilderen. Wat bloemen en planten betreft, beschouwden de oude Egyptenaren als heilig en de lotusbloem was eigenlijk het symbool van het land in de oudheid.