La Cubaanse keuken Het is het resultaat van de mix van Spaans, het eten van de aboriginals, Afrikanen en de Caraïben. Over de inheemse keuken bestaat nog steeds onder Cubanen. Naar verluidt proefden Christoffel Columbus en zijn matrozen voor het eerst maïs, cassave, pinda's, zoete aardappelen, pompoenen, paprika's, "yautía" (een soort wilde taro) en andere geschenken van de flora toen ze aankwamen bij hun kusten.
Hier aten ze jutía (een soort knaagdier) en werd er nieuw fruit geoogst zoals custardappels, zuurzak, ananas, appels, mameyes, custardappels, icacopruimen, guaves, cashewnoten, enz. Een deel van de erfenis van de aboriginals is de yucca brood en de "Ajiaco".
De Cubaanse Indianen visten en jaagden. Er was een grote verscheidenheid aan vis en schaaldieren in de lagunes en rivieren en er was een klimaat waarin mensen geen voedsel hoefden op te slaan. Zelfs als hij het had gewild, werkten de vochtigheid en de hitte er tegen, zodat het opgeslagen graan snel bederf.
Toen de Spanjaarden aankwamen, brachten ze gefokt pluimvee, koeien, varkens en paarden. Op deze manier werd Cuba een gigantische productieplaats voor vee en binnen een paar jaar was varkensvlees het vlees bij uitstek voor Cubaanse landeigenaren die er ook hun vet uit haalden.
De Spanjaarden uit het zuiden van het schiereiland, die over het algemeen degenen waren die tijdens de eerste eeuwen van de kolonie naar het eiland kwamen, hielden ook van gefrituurd voedsel. Andalusië is een gebied waar dingen gebakken worden, het is een algemeen fenomeen. De massale komst van Spanjaarden uit de Catalaanse cultuur versterkte de consumptie van rijst.
Ten oosten van Spanje behoort een rijstgebied tot de culinaire streken van dat land. De Cubaanse keuken was gebaseerd op de brede en gevarieerde Spaanse keuken, die de som is van regionale keukens. Dit is een veel voorkomend verschijnsel in het Latijns-Amerikaanse Caribisch gebied.
Aan het begin van de 20e eeuw veranderde de Spaanse immigratie de Cubaanse gastronomie en werd koken nog meer uitgesproken Spaans. In de gastronomie namen de Spanjaarden posities in als koks in restaurants en gezinswoningen, en begonnen ze dikke worstjes, chorizo, spek en Galicische bouillon te koken.
Het meest karakteristieke kenmerk van de Cubaanse keuken is deze mix in de licht gekruide tomatensaus of Cubaanse saus die opvalt ten opzichte van de rest van de ingrediënten. Er is een Cubaanse manier van koken: natuurlijk, met zeer specifieke ingrediënten, schaarse kruiden (onder de pijlers zijn oregano en komijn), die het gebruik van peper en andere hete kruiden beperkt of elimineert.
Kenmerkend voor uw keuken is dat deze gebakken is. Het is ook zoet, het heeft sauzen of stoofschotels om de rijst te laten weken omdat ze niet graag droge rijst eten en het bevat ook gerechten op basis van varkensvlees.