Laozi to był twórca taoizmu, któremu nadano imię Li Er, a jego pseudonimem był Dan. Był znanym myślicielem około VI wieku pne.
Istnieje wiele legend o Lao Zi, ale niewiele zapisów historycznych. Pozostawił książkę zawierającą 5 słów, ale było wiele książek interpretujących prawdziwe znaczenie jego książki. Pierwotnie miał na myśli Tao "Droga" a następnie niejawna „reguła” i „początek”.
Lao Zi Tao używa swojego systemu ideologicznego do ujawniania idei, dlatego jego szkoła myślenia nazywa się taoizmem. W czasie, gdy Lao Zi stworzył taoizm, była to po prostu szkoła filozofii. To za czasów wschodniej dynastii Han taoizm stał się religią.
Tao jest źródłem wiecznego świata. Jest nieograniczony w czasie i przestrzeni. Zwykli ludzie mogą stać się bogami, gdy mają Tao. Taoizm dąży do nieśmiertelności i zachowania zdrowia, jego celem jest ostateczne stanie się nieśmiertelną istotą.
Taoizm twierdzi, że można to osiągnąć poprzez kultywowanie moralnego charakteru i doskonalenie moralnej integralności. Zwyczajny człowiek może stać się nieśmiertelny, jeśli zrobi to dobrze 3.000 razy i osiągnie 800 wyczynów.
Oczywiście liczba jest symboliczna. Od ludzi wymaga się czynienia dobra, nie ujawniając go innym, tak jak bogowie wiedzą w sposób naturalny, tak jak chrześcijańska zasada wyrażona w Ewangelii Mateusza 6: 3-4, „Kiedy dajesz jałmużnę, nie pozwól, by twoja lewa ręka wiedziała, co robi jego prawa ręka, aby twoja jałmużna pozostała tajemnicą; a Ojciec wasz, który widzi w ukryciu, odda wam publicznie ".
Zgodnie z naturalnymi zasadami Tao nic nie robi, ale wszystko można zrobić. Tao sprawia, że wszystko przebiega gładko, ale nie chwali się własnym osiągnięciem. Nauka taoizmu musi być czysta i nie mieć żadnego działania.
Jednym szczegółem jest to, że woda jest używana jako metafora Lao Zi, aby wyjaśnić wartość elastyczności. Nie ma nic bardziej elastycznego i gładkiego niż woda, ale możesz pokonać wszystkie trudne rzeczy. Podobnie taoizm kładzie nacisk na pokorę i czułość.