Lasy w Japonii

Podczas przelotu nad terytorium Japonii rzuca się w oczy duża ilość lasów, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że jest to kraj silnie uprzemysłowiony, w którym 67% jego powierzchni pokrywają lasy. Jest to zaskakujące, ponieważ w żadnym innym kraju uprzemysłowionym powierzchnia lasów nie przekracza 50% jego terytorium.

A to dlatego, że duża różnorodność japońskiej roślinności (około 17.000 XNUMX gatunków) kwitnie dzięki klimatowi i rzeźbie terenu. Przeważnie drzewa liściaste i iglaste: kasztanowiec, buk, klon, tuja, sosna czerwona i czarna, a także brzoza i jesion.

Na przykład na zachodzie dominuje las iglasty, rosnący obok magnolii, bambusów i zielonych kasztanowców. Oprócz białych i czerwonych śliwek, wiśni i sosny, które stały się tradycyjnymi symbolami kraju.

Myśląc, że ten archipelag, który rozciąga się na 3.000 km z północy na południe, pozwala na istnienie wielkiej różnorodności drzew, powinien zwrócić uwagę tych krajów, które muszą zachować i chronić florę swoich terytoriów. W tym sensie Japończycy wiedzą, co mają: ich lasy są wyjątkowe w skali światowej i można powiedzieć, że cały kraj to istna szkółka.

Dlatego istnieją przepisy dotyczące ochrony i zachowania gatunków. W wielu przypadkach ze względu na przekonania religijne. A jak to jest? Musisz wiedzieć, że istniało przekonanie, że bogowie żyli w lesie i wśród wielkich drzew lub że zstąpili na ziemię w świętych obszarach leśnych. Fakt ten sprzyjał idei zachowania wśród Japończyków.

Jasne, wierzenia sięgają czasów średniowiecza, ale to pomogło japońskiej populacji dostrzec, że ich lasy mają fundamentalne znaczenie dla produkcji i życia. Z tego uznania zrodziło się pragnienie zachowania i ulepszenia terenów zalesionych, korzystając z daru natury z pokolenia na pokolenie.