La bitwa Sagrajów
Ta przytłaczająca porażka Alfons VI przed wojskami cesarza Almoravidów Yusuf ibn Tashfin oznaczało to punkt zwrotny w kastylijskich triumfach, które pod dowództwem Alfonsa VI nigdy więcej nie odniosłyby wielkiego sukcesu militarnego.
El lądowanie wojsk magrebí sucedió mientras el rey Alfonso estaba asediando la ciudad de Zaragoza. Ambos ejércitos se encontraron en los campos de al-Zallaka, denominado Sagrajas por los cristianos.
Obozowali twarzą w twarz na przeciwległych brzegach rzeki Guerrero, podczas gdy napięcie rosło wykładniczo.
23 października Alvar Fanez, jeden z dowódców ciał Alfonsa VI, zaatakował awangardę wroga złożoną z emirów Andaluzji. Pierwszy atak sprawił, że Kastylijczycy zyskali pewność siebie, a wojska Alfonso również połączyły siły, aby przerwać front Almoravidów. Jednak cesarz Yusuf rozkazał natarcie marokańskich Kabyles i ponownie utrzymał równowagę na polu bitwy, podczas gdy on odwracał się, by zaatakować chrześcijański obóz od tyłu.
Złapany między dwoma pożarami Kastylijczycy byli skazani na porażkę. Ostatecznie pole bitwy miało zostać przekształcone w demonstrację potęgi Maroka, którzy ścięli wrogów i wysłali ich głowy do głównych miast Al-Andalus i Maghrebu, aby zademonstrować swoje wielkie zwycięstwo.