Muzyka i taniec afro peruwiański stanowią jeden z najbardziej kolorowych i wyjątkowych wyrazów artystycznych w obrębie dziedzictwa kulturowego Peru. Jak sama nazwa wskazuje, pochodzenie tych tańców należy do ludów pochodzenia afrykańskiego, które od XVI wieku zostały przywiezione do kraju siłą jako niewolnicza siła robocza.
Obecnie termin afro-peruwiański jest używany do określenia kultury potomków różnych grup etnicznych Afryki Subsaharyjskiej. Prawda jest taka, że populacje te doświadczyły głębokiego krzyżowania się ras z ludnością tubylczą i kreolską, co dało początek interesującej fuzji.
Populacja afro-peruwiańska zamieszkuje dwa specyficzne obszary geograficzne: środkowe i południowe wybrzeże (zwłaszcza w stolicy) Lima y Callao) i północne wybrzeże wokół miasta Piura. Peru jest czwartym krajem w Ameryce Południowej z największą populacją pochodzenia afrykańskiego, za Brazylią, Kolumbią i Wenezuelą.
Afro-peruwiańskie style tańca
Bez wątpienia muzyka i taniec to najwybitniejsze przejawy kulturowe społeczności afro-peruwiańskiej. Za ich pośrednictwem niewolnicy wyrażali swoje radości i smutki, a także tęsknotę za ojczyzną.
W rozmowie peruwiański czarny folklor duże znaczenie mają dwa elementy: z jednej strony plik bębny i inne instrumenty perkusyjne, którego kadencja wyznacza rytm tańca, az drugiej strony rytmiczną mowę ciała, która nadaje tańcu afro-peruwiańskiemu wartość dodaną jako środek komunikacji i artystycznej manifestacji.
Skatalogowano ponad 40 różnych rodzajów tańców afro-peruwiańskich. Każdy z nich ma określone znaczenie lub jest powiązany z określonym momentem lub wydarzeniem w życiu.
Oto najbardziej reprezentatywne tańce:
Alcatraz
To jest taniec wysoka zawartość erotyczna. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety tańczą z materiałem lub kawałkiem materiału przymocowanym do talii. Mężczyzna niesie zapaloną świecę, którą próbuje zapalić chusteczkę kobiety, która próbuje tego uniknąć, zmysłowo poruszając biodrami. Dawniej zamiast chusteczki kobieta nosiła uszyty z niej ogon pióra alcatraz, stąd jego nazwa. Taniec ten jest ściśle związany z miejscowościami Lima i Ica.
Landó
Uważa się, że lando pochodzi ze starożytnego angolskiego afrykańskiego tańca rytualnego znanego jako lundu. Jej seksualny charakter jest również bardzo wyraźny, gdyż w danym momencie choreografii tancerze naśladują akt seksualny pobudzonymi ruchami miednicy. Dobry przykład tego tańca pokazano na powyższym filmie, słynny landau z „Praczek”.
Tondero
Chociaż istnieje wiele miast, które twierdzą, że są kolebką tondero, najprawdopodobniej jest to Tiura. Nie ma wątpliwości co do wpływu cygańskich rytmów na tę ciekawą mieszankę tańca i muzyki. Ten taniec jest naładowany emocjami i tradycyjnie dzieli się na trzy ruchy: Połyskrodzaj długiego płaczu; the Słodki, w którym pojawia się refren; i Fuga, najbardziej wybuchowa część, w której taniec zajmuje centralne miejsce, wypierając muzykę.
Zamacueca
W tym tańcu elementy afrykańskie łączą się z tradycjami niektórych tańców regionalnych pochodzenia hiszpańskiego, które zostały przywiezione do Ameryki podczas podboju. Jego nazwa pochodzi od terminologii używanej w hiszpańskim Peru w walki kogutów. Jest również znany jako pieśń jarana o Lima marinera. Aby zatańczyć Zamacueca, kobiety noszą krótką koszulę nocną zwaną anaco i ogromne artystyczne kolczyki zwane „śpiochami”.
Są tacy, którzy twierdzą, że nie jest to prawdziwie taniec afro-peruwiański, ponieważ istnieją jego warianty w innych krajach, np. Boliwia, Chile i Argentyna. W rzeczywistości Zamacueca dotarłby do tych krajów za pośrednictwem jednego oryginalnego peruwiańskiego jądra.
Zapateo
To kolejny taniec zrodzony z fuzji tradycji afrykańskich i europejskich, z silnym komponentem pochodzenia arabskiego. Zapateo afro-peruwiańskie dzieli się na dwie płcie: większa i mniejsza. Prawidłowe wykonanie tego tańca wymaga wieloletniej praktyki. W rzeczywistości autentyczna praca nóg jest dostępna tylko dla profesjonalistów tańca. W niektórych przypadkach tancerze noszą buty bardzo podobne do tych, które noszą tancerze. tancerze flamenco w Hiszpanii.
Lista może być kontynuowana z innymi stylami, takimi jak Śnieżna woda, Powinno, Siekiera Pallas i Pakiet Negritos (które są tańczone na Boże Narodzenie), ser Mozzarella typowe dla okresu karnawału, PępekThe CzajnikThe Śliski lub Pochodzą od diabłów, by wymienić tylko kilka z najpopularniejszych.
Wszystkie to tańce pełne kolorów i uczuć, które z wielką wiernością oddają afrykańskiego ducha Peru.