Kiedy myślimy o Kubie, przychodzą na myśl Varadero, słynny Malecón w Hawanie lub jego ulice usiane zabytkowymi samochodami, ale rzadko zagłębiamy się w jeszcze czystszą kulturę, która atakuje niektóre zakątki największa wyspa na Karaibach.
Jednym z najlepszych przykładów są konstrukcje znane jako bohíos, nazwa nadana typowemu domowi Taino na Kubie wzniesiony w czasach prekolumbijskich. Czy schronimy się pod dachami z błota i palm? A jeśli to możliwe, na bawełnianym hamaku?
Kuba: kultura mieszkań Taino
Przed przybycie Krzysztofa Kolumba na Kubę i inne wyspy karaibskie w 1492 roku, wyspa habanos i mojitos została już odkryta przez tzw Taínos, ludzie, którzy przybyli z Ameryki Południowej przez ujście rzeki Orinoko ponad 4.500 lat temu. Tainos nie tylko dotarły do wysp takich jak Bahamy, ale również rozprzestrzeniły się na Wielkie Antyle, do których należy Kuba, oraz na Małe Antyle.
Po przybyciu Tainos odkryli, że fauna i flora Kuby różni się bardzo od tej z amazońskich lasów deszczowych: istniało do sześćdziesięciu różnych gatunków palm, plantacji kawy, a liście dżungli zostały zastąpione plażami, górami, wzgórzami i równiny, które całkowicie skonfigurowały możliwości osadnictwa w tym nowym miejscu.
W ten sposób nowo przybyli zaczęli budować swoje domy dzięki nowym materiałom, w wyniku czego powstała typowa chata Taino na Kubie zwana bohío. Proste chatki wykonane z materiałów takich jak drewno i liście specjalnie pozyskiwane z królewskiej palmy. Taínos założyli swoje mieszkania na planie zaokrąglonym, wzniesionym z bardzo mocnych słupów z bali i belek, tak aby konstrukcja mogła wytrzymać kapryśne wiatry karaibskie. Z kolei trzciny i liście palmowe posłużyły do podniesienia ścian, których elementy wiązano lianami.
Pomimo braku okien, chaty miały dobrą wentylację, ponieważ użyte naturalne materiały były świeże i umożliwiały lepsze pocenie się. Dach domu został zbudowany z przeplatanych jaguas i błota, aby zapobiec wyciekom wody w czasie deszczu. Jeśli chodzi o wnętrze, chaty miały drążki, na których zwisały utkane z bawełny hamaki. Oczywiście największe mieszkanie należało do wodza (lub wodza) plemienia.
Chaty służyły jako miejsce do spania, drzemki lub rekonwalescencji podczas choroby, ponieważ Taínos spędzali większość czasu na świeżym powietrzu. Wewnątrz chaty nie było prawie żadnych przedmiotów ani innych przedmiotów, z wyjątkiem czworonożnego drewnianego siedzenia zwanego również dujo, naczyń lub pojemników, niektórych przedmiotów religijnych i broni.
Pomimo tego, że na początku chaty były raczej okrągłe i miały stożkowy dach, zdarzyło się, że miały też kształt prostokąta wsparty pod dwuspadowym dachem, inspirując architekturę kolonialną rozmieszczoną w ciągu pięciuset lat po przybyciu Krzysztofa Kolumba w 1492 roku.
W rzeczywistości chata była używana w czasach kolonialnych do trzymania karaibskich niewolników w ryzach, który z kolei zaczął żyć nie tylko z niewolnikami przywiezionymi z Afryki, ale także z chińskimi kulisami. Chodziło o wykorzystanie konstrukcji, które znaleźli, ponieważ zarówno roślinność, jak i materiały bardzo różniły się od tych w Europie.
Prostokątna chata z kolei zainspirowałaby powstanie słynnych baraków, bardzo udanej konstrukcji w Brazylii będącej właścicielami niewolników, która na Kubie była ograniczona do przechowywania kawy dla właścicieli ziemskich. Nie było też wielu baraków, ponieważ ich konstrukcja oparta na murze i droższych materiałach nie mieściła się w budżetach niektórych brygadzistów i właścicieli ziemskich, więc chata stała się dobrą alternatywą dla zatrzymania niewolników, zwłaszcza kobiety Taino, z którą nadal będą współistnieć. w niektórych zakątkach kubańskiej wyspy do końca XIX wieku.
Odwiedź dom Taino na Kubie
Jeśli podróżujesz na Kubę, odkryj jej kulturowe uroki poza typowymi pasemka turystyka jest koniecznością, bytem Los bohíos to dobry przykład etnicznej, rodowej i naturystycznej Kuby które nadal przetrwały w niektórych zakątkach wyspy.
Obecnie ta część Kuby o największej koncentracji chat odpowiada wschodniej części wyspy, zwłaszcza w Baracoa, miejsce, które służyło jako łącznik między Kubą a Hispaniolą (Haiti i Republika Dominikany) w okresie prekolumbijskim i kolonialnym.
W tym miejscu ludzie wciąż mówią Hatuey, wojownik Taíno, znany jako First Rebelde del Caribe, a chaty pojawiają się obok gajów palmowychbędący prototypem obudowy odzyskanej w ostatnich latach dzięki niskim kosztom i doskonałemu przystosowaniu do wilgotnej wyspy atakowanej przez cyklony i tropikalne deszcze. Chatki, które nie zapomniały o istocie dawnych czasów i których doskonały kamuflaż z tropikami sprawia, że początkowo być może nie jest tak łatwo je zauważyć.
W przeciwnym razie zawsze możesz kierować się tą chmurą dymu, która zdradza właścicielowi chaty, przygotowując pierwszą poranną kawę.