El tocororo to coś więcej niż tylko ptak: to narodowy ptak Cuba. Oznacza to, że jest częścią symboli narodowych tego kraju wraz z kwiatem motyla, królewską palmą czy samą kubańską flagą, popularną Demajaguą.
Naukowa nazwa tego cennego zwierzęcia brzmi Priotelus tempnurus i należy do tej samej rodziny co kwezale. Jednak na wyspie znany jest jako tocororo lub też jako kolor. Nazwa ta wywodzi się od brzmienia ich piosenki, której onomatopeę można odtworzyć w ten sposób: „to-co-ro-ro”. W niektórych częściach wyspy, zwłaszcza we wschodniej części wyspy, znany jest pod nazwą gwatini, określenie pochodzenia Taino.
Z ornitologicznego punktu widzenia jest to bardzo interesujący gatunek, ponieważ jest to gatunek endemizm. Tocororo żyje tylko na Kubie: na głównej wyspie i na niektórych mniejszych wyspach, takich jak Guanaja Cay, Isla de la Juventud y Sabinal Cay.
Dlaczego Tocororo jest uważany za narodowego ptaka Kuby? Powody są dwa:
Z jednej strony ma efektowne upierzenie takie same kolory jak flaga Kuby. Z drugiej strony tak się dzieje nie jest możliwe trzymanie tego ptaka w niewoli. Kiedy Tocororo jest uwięziony w klatce, przestaje śpiewać, przestaje jeść, traci cenne upierzenie i wolno mu umierać. Ta cecha została zinterpretowana jako cnota: Tocororo kocha wolność i reprezentowałby wolnego ducha narodu kubańskiego.
Charakterystyka Tocororo
Tocororo to średniej wielkości ptak, którego wysokość waha się od 27 do 29 centymetrów. Jego ogon jest długi, praktycznie taki sam jak reszta ciała. Z rozpostartymi skrzydłami ptak ten może osiągnąć prawie 40 centymetrów rozpiętości skrzydeł.
Kolor upierzenia Tocororo jest podobny do koloru kubańskiej flagi
Ogon Tocororo składa się z długich, spiczastych piór, które tworzą jego koniec w kształcie piły. Ich oczy są czerwone, a dziób jest czarny u góry i czerwony u dołu. Ich pazury są podobne do pazurów ptaków z rodziny Trogonidae
Najbardziej uderzającą rzeczą w fizycznym aspekcie Tocororo jest jego kolorowe upierzenie. Wierzch i tył głowy są niebiesko-fioletowe, a grzbiet i ogon ciemnozielone i błyszczące. Z drugiej strony pióra na szyi i klatce piersiowej są białe lub jasnoszare, ale brzuch i nasada ogona są bardzo jaskrawoczerwone. To jest kompozycja chromatyczna upierzenia samców. Samice można rozpoznać po tym, że ich klatka piersiowa jest również czerwona, a nie biała jak u samców. Jest to praktycznie jedyna różnica morfologiczna między obiema płciami.
Tam dwa podgatunki z Tocororo na Kubie:
- Priotelus temnurus temnurus, najbardziej powszechne i rozpowszechnione na całej wyspie.
- Priotelus temnurus vescus, skatalogowany po raz pierwszy w 1905 roku i osiadł tylko na Wyspie Młodzieży. Jest podobny do innych podgatunków, chociaż jego rozmiar jest nieco mniejszy.
Siedlisko i zwyczaje Tocororo
Tocororo występuje niemal w lasach całego kraju, choć łatwiej go znaleźć w tych bardziej liściastych, z drzewami o wysokich koronach. Jest najbardziej obfity w wschodniej części Kuby: w Sierra de los Órganos, Ciénaga de Zapata, Sierra del Escambray i górach Sierra Maestra.
Często mówi się, że jest Tocororo cichy ptak. Większość dnia spędza opierając się na gałęzi, z pochyloną szyją i drzemiąc. W rzeczywistości porusza się tylko po to, by się wyżywić, wtedy pokazuje, że jest zdolny do szybkich lotów i zwinnych ruchów. Żywi się owocami i drobnymi owadami.
To jest bardzo charakterystyczne pieśń (słynny „to-co-ro-ro”), któremu zwykle towarzyszy gdakanie i ćwierkanie. w wideo z góry można docenić ten osobliwy dźwięk.
L nawyki hodowlane tego ptaka są dość ciekawi. Samica Tocororo składa jaja między kwietniem a lipcem, zawsze składając po 3 lub 4 jaja. Najbardziej uderzający jest ich zwyczaj składania w gniazdach innych ludzi, głównie dzięciołów. Jaja są inkubowane niewyraźnie zarówno przez samca, jak i przez samicę. Po urodzeniu karmienie młodych jest również dzielone między obiema płciami.
Ochrona i konserwacja
Rząd Kuby zatwierdził w 1999 roku prawo, które zabraniało polowania i chwytania Tocororo. Chociaż gatunek nie jest zagrożony wyginięciem ani wyginięciem, jest uważany za chroniony ptak egzotyczny.
W każdym razie ten środek ochrony prawnej jest bardziej symboliczny niż praktyczny, ponieważ Tocororo jest jednym z najbardziej kochanych i szanowanych zwierząt fauny tego kraju. Kubańczycy kochają Tocororo nie tylko za jego piękno i śpiew, ale także za status ptaka narodowego, symbolu kubańskiej tożsamości. Krzywdzenie tych zwierząt jest uważane za wykroczenie dla kraju.