My, Hiszpanie, odcisnęliśmy swoje piętno nie tylko na całej Ameryce, a zwłaszcza na Karaibach, do miejsca, do którego w ostatnich latach XV i XVI wieku dotarły hiszpańskie statki, ale także przywieźliśmy z tych krajów wiele rzeczy. Oprócz produktów i bogactw, które weszły, takich jak złoto, ziemniaki, pomidory czy tytoń, wpłynęły również na przejawy kulturowe, takie jak muzyka.
obrębie flamenco istnieje kilka garniturów, które są znane jako «Śpiewaj tam iz powrotem » czyli te, które wywodzą się z latynoamerykańskiej muzyki popularnej.
Wyrażenie „Cantes de ida y return” jest używane, ponieważ uważano, że te style przybyły do Ameryki przez hiszpańskich emigrantów, zostały tam przekształcone, a wraz z powrotem emigrantów i ich potomków ukształtowały się znane nam style .
W tej chwili uważa się, że patyki te powstały w Ameryce i zostały przywiezione do Hiszpanii, a później „flamenco” w celu ich lepszej akceptacji.
Guajira, kolumbijczyk, petenera, rumba, milonga i vidalita są uważane za „powrócone Cantes de ida y”. Spośród tych pieśni do najpopularniejszych należą:
- La Guajira z Kuby, gdzie białych chłopów nazywano guajiro. Jest to jedna z tych kanty, które zapłonęły, gdy przybyli do Hiszpanii, a jej początek to punkt kubański. Uważa się, że przybył do Hiszpanii w połowie XIX wieku i jest klasyfikowany jako dwuwiersz hybrydowy.
- Kolumbijczycy, że Kolumbia nie ma z tym nic wspólnego, pomimo swojej nazwy. Został stworzony w czasach Republiki przez Pepe Marchena i jest wynikiem połączenia znanego meksykańskiego corrido i baskijskiego Zortzico.
- Rumba Jest to gatunek afroamerykański z Kuby, a kubańskie guaguancó wydaje się być punktem wyjścia dla rumby flamenco. Pierwsze rumbas flamenco zabrzmiało w mieście Kadyks, który był portem wejścia i wyjścia Ameryki z XVIII wieku.