El Jezioro Bodeńskie Jest to jezioro na Renie u północnych podnóży Alp i składa się z trzech zbiorników wodnych: Obersee („górne jezioro”), Untersee („dolne jezioro”) oraz łączącego go odcinka Renu, zwanego Seerhein.
Pierwsze wzmianki o jeziorze pochodzą od rzymskiego geografa Pomponiusza Meli około 43 roku ne. Zauważył on, że Ren przepływa przez dwa jeziora i nadał im naukowe nazwy Lacus venetus (Obersee) i Lacus Acronius (Untersee). Pliniusz Starszy używał nazwy Lacus Brigantinus, po rzymskim mieście Brigantium (dzisiejsza Bregencja).
Jezioro słodkowodne znajduje się na wysokości 395 m npm i jest trzecim co do wielkości w Europie Środkowej, po Balatonie i Jeziorze Genewskim. Ma 63 km długości, aw najszerszym miejscu prawie 14 km. Zajmuje około 571 km² (208 mil²) całkowitej powierzchni.
Największa głębokość wynosi 252 mw centrum części wschodniej (Obersee). Jego objętość wynosi około 55 km ³. Regulowany Ren wpada do jeziora na południowym wschodzie, przez Obersee, miasto Konstancję i Dolne, a następnie wpada w pobliżu Stein am Rhein. Jezioro Bodeńskie dostarcza wodę pitną do wielu miast w południowych Niemczech.
Jezioro Bodeńskie zostało utworzone przez lodowiec Renu w epoce lodowcowej. Ren, Bregenzer Ache i Pain przenoszą osady Dornbirner z Alp do jeziora, tym samym stopniowo zmniejszając głębokość jeziora na południowym wschodzie.
Pstrąg z Jeziora Bodeńskiego (Salmo trutta) prawie wyginął w latach 1980. XX wieku z powodu zanieczyszczenia, ale dzięki środkom ochronnym powrócił w znacznym stopniu. Samo jezioro jest ważnym źródłem wody pitnej w południowo-zachodnich Niemczech, zwanym Bodenseewasserversorgung.
