Kiliselerin içlerini dış cephelerinden daha çok seviyorum. Huzur, sükunet ve içlerinde hüküm süren cennet gibi bir şey hissini seviyorum, böylece insanların bu tür binalara girmek için fakir evlerinden çıktıklarında Orta Çağ'da nasıl hissettiklerini kolayca keşfedebiliyorum. Bir dünyadan diğerine geçiş. Örneğin bu kilise şu şekildedir: içi ve dışı basit ama içi dışarıdan daha güzel.
Bu Fossanova Manastırı. Aynı adı taşıyan köyde bulunur ve Sistersiyen düzeninin tipik bir manastırdır. Basit, mimari tarzının açık bir örneğidir. Buraya ilk inşa edilen manastır 529'da bir Roma villasının kalıntıları üzerine Benedictine idi, ancak 1135'te Sistersiyen rahiplerine teslim edildi. Bölgeyi boşaltmak için etkili bir kanal inşa edenler onlardı. Muhteşem manastırın inşası daha sonra 1163'te başladı ve 1208'de Papa Innocent III tarafından kutsandı.
Bugün, İtalya'daki erken dönem Gotik mimarisinin en net örneği olarak kabul ediliyor. Aziz Thomas Aquinas, hastalandığında ve Lyons Konseyi yolunda ölmeden kısa bir süre önce onu ziyaret etti. XNUMX. yüzyılda kaldığı han şapele dönüştürülmüştür. The Fossanova Manastırı Napoléon döneminde kapatıldı, ancak Papa Leo XII tarafından satın alındı ve sonunda aktif bir Fransisken manastırı oldu. Bügün ne. Site her gün 7:12 - 4:7 ve 30:5 - 30:XNUMX saatleri arasında açıktır. Kışın XNUMX: XNUMX'da kapanır. Giriş ücretsizdir.
Çok güzel bir yer, İtalya'da kaldığım güzel anıları geri getiriyor.