Portekiz'de karo Alhambra'nın gözlerini kamaştıran Sintra'daki sarayını bu tür sanatlarla süslemek isteyen Kral Don Manuel I'in elinden geldi. Bu sayede Triana ve Talavera'dan öğretmenler Portekiz topraklarında çalıştı, tekniği ülke geneline yaydı ve günümüze ulaştı.
Portekiz topraklarında ulusal üretim teşvik edildikten sonra çiniler ithal edilmeye son verildi. İspanya'dan farklı olarak Portekiz çinileri, ağırlıklı olarak Talavera profillerinden, Çin seramiklerinden ve Delft kentinden Hollanda çinilerinden ilham alan maviden ilham alan barok bir tasarıma sahiptir.
El kiremit lapis lazuli'den geliryarı değerli mavi bir taş olan. Mavi kelimesi, cilalı anlamına gelen zulej'e yol açtı. İber Yarımadası'nda Araplar tarafından tanıtıldı. İlk önce, geometrik olarak kesilmiş tek renkli sırlı kil parçalarını birleştiren döşeme tekniği kullanılarak yapılmıştır. Daha sonra, bir yağ kordonunun farklı emayeleri ayırdığı sözde kuru ip kullanıldı. Bunlar kaynaştıktan sonra daha koyu bir renk sağladı.
Yassı veya İtalyan kiremit, İspanya'da, XNUMX. yüzyılın ortalarında, geometrik figürleri ve çizimleri yeniden üreterek Sevilla'da üretmeye başlayan Nicolás Pisano tarafından tanıtıldı. Daha öncekilerden çok daha ucuz olan bu yeni teknik, büyük ölçekli üretimin başladığı Manises, Talavera de la Reina ve Katalonya'da yankılanmaya başladı. Kilisenin bu karoların genişletilmesiyle çok ilgisi vardı. çünkü tapınakların cepheleri ve frizleri seramik kaplamalarla bolca dekore edilmiştir.
On yedinci yüzyılda, otantik bir çiniler gelişti ve bunların tadı, sarayların ve soylu evlerin süpürgeliklerini tamamen bu teknikle kaplamasına izin verdi. Manueline tarzının önemli merkezleri olan Lizbon ve Coimbra karo işçiliğini teşvik etti. Bu arada Aveiro, Estarreja ve Ovar konseylerinin bulunduğu Rota da Luz'da XNUMX. yüzyılın sonları ve XNUMX. yüzyılın başlarında büyük bir motif bolluğuyla kentsel cephelerde seramik kaplama kullanılmaya başlandı.