Kamarinskaya Bugün daha çok Rus besteci Mikhail Glinka'nın aynı adlı bestesi olarak bilinen geleneksel bir Rus halk danslarıdır.
Sonra, Kamarinskaya Glinka1848'de yazılan eser, tamamen Rus halk şarkısına dayanan ve bu türün beste ilkelerini müziğin biçimini dikte etmek için kullanan ilk orkestra eseriydi.
Batı odaklı Çaykovski Pyotr İlyiç'ten topluca Beşli olarak bilinen milliyetçiler grubuna kadar uzanan yeni nesil Rus besteciler için bir mihenk taşı oldu ve yurtdışında da özellikle Fransız Berlioz tarafından övgüyle karşılandı.
Müzikolog Richard Taruskin'e göre, geleneksel Kamarinskaya, bir enstrümantalist tarafından sürekli motosiklet tarzında sonsuz varyasyonlarla çalınan üç çubuklu cümle uzunlukları nedeniyle ayırt edici Nagriish olarak da bilinen "hızlı bir dans melodisidir".
Bu tema genellikle genellikle Kazatsky olarak adlandırılan bir çömelme dansına eşlik eder (özellikle Batı'da, Kazaklarla romantik olarak ilişkilendirildiği için) ve geleneksel olarak bir kemancı, akordeoncu veya balalika sanatçısı tarafından oynanır.
St.Petersburg Konservatuarı'nda Batı odaklı müzik eğitimi alan Pyotr Ilyich Çaykovski, öğrenci uvertüründe popüler şarkılar kullanmıştı.
Ancak, 1870'lerde, Kamarinskaya Glinka gibi geçerli senfonik materyal olarak Rus halk şarkılarıyla ilgilenmeye başladı.
Çaykovski'nin ilgisi, 1872'de bestelediği İkinci Senfonisi ile sonuçlandı. Çaykovski, bu eserde etkili olması için üç popüler Ukraynaca şarkıyı kullandığından, bestecinin arkadaşı Nikolay Kashkin tarafından "Küçük Rus" lakabı ve aynı zamanda bir de Moskova'dan tanınan müzik eleştirmeni.