La Sima jest prawdopodobnie napój alkoholowy najpopularniejsze w krajach Europy Północnej. Nawet bardziej popularne niż piwo czy brandy, a przynajmniej dużo bardziej zakorzenione w kulturze i tradycji takich krajów Norwegia.
W rzeczywistości pochodzenie przepaści, jaką znamy dzisiaj, znajduje się w Finlandia, gdzie tradycyjnie przygotowywano się do świętowania Noc Walpurgii ( vappu Fiński), 30 kwietnia i żegnamy długą i surową skandynawską zimę. W XX wieku, wraz z rozwojem ruchów robotniczych w kraju, stał się „Oficjalny drink” na Święto Pracy, 1 maja.
Jeśli cofniemy się jeszcze bardziej w czasie, odkryjemy, że przepaść jest ewolucją klasyki miód pitny z Europy Środkowej. Napój ten przepłynął wody Bałtyku przez nawigatorów i kupców z dobrze prosperujących miast handlowych Lübeck y Ryga w XVII wieku.
Finowie dostosowali przepaść do własnego gustu, znacznie obniżając zawartość alkoholu. Z biegiem czasu zaczął być również spożywany jako orzeźwiający napój na sezon letni i ostatecznie rozszerzył się na pozostałe narody skandynawskie, przyjmując formę fermentowana lemoniada.
Wiele supermarketów w północnej Europie sprzedaje fałszywa przepaść wykonane z cydru lub moszczu do którego dodaje się słodziki i wodę gazowaną. Jego smak nie ma nic wspólnego z autentyczną, tradycyjną przepaścią.
Jak się przygotowujesz
Jak zrobić simę, skandynawski orzeźwiający napój
Niezbędne składniki do przygotowania pysznej przepaści to woda, cytryna, cukier (biały lub brązowy, w zależności od smaku), drożdże i rodzynki. Niektóre przepisy obejmują również chmiel lub też miód. Zwykle jest to proces trwający kilka dni. Z pewnymi lokalnymi odmianami rozszerzenie przepis Kanoniczne przygotowanie przepaści jest następujące:
Pierwszy dzień:
- Plik Woda wewnątrz garnka na dużym ogniu.
- Gdy woda się zagotuje, dodać cukier i dobrze się miesza do rozpuszczenia.
- Następnie cytryna nieobrane pokroić w plastry i skórka owocowa kolejnej cytryny (ważne jest, aby tylko zetrzeć skórkę bez sięgania do białej części, która jest gorzka).
- Kilka filiżanek zimna woda tak, aby temperatura mieszaniny spadła. Ten krok jest niezbędny, aby drożdże spełniały swoje zadanie.
- Po wlaniu płynu do niemetalowa miska (niereaktywny), dodaj łyżkę stołową drożdże, element, który utworzy plik nagazowanie.
- Garnek zdejmuje się z ognia i pozostawia w temperaturze pokojowej na 24 godziny.
Drugi dzień:
Minął cały dzień, a na powierzchni mieszaniny pojawiły się małe bąbelki. Czas na butelkowanie:
- W wciąż pustych butelkach kilka rodzynki (5 lub 6) i małą łyżeczkę cukier.
- Mieszaninę wlewa się do butelki. W tym czasie będziesz miał mętny wygląd.
- Zostają odpoczynek butelki w temperaturze pokojowej z dala od bezpośredniego światła słonecznego przez kolejne dwa dni.
Trzeci dzień:
Nie ma nic do zrobienia, po prostu pozwól drinkowi usiąść. W tym czasie będziemy mogli obserwować jak rodzynki nadymają się i wypływają na powierzchnię. Niektórzy eksperci w przygotowywaniu domowej roboty Sima twierdzą, że wygodnie jest otwierać butelki co 6-8 godzin na kilka sekund, aby wypuścić gaz i zmniejszyć ciśnienie.
Czwarty dzień:
Po okresie odpoczynku należy włóż butelki do lodówki.
Jak wziąć Simę
Butelki Sima, gotowe do picia
Ważna uwaga: bez względu na to, jak zimno jest w Norwegii i pozostałych krajach skandynawskich, plik Sima jest zawsze podawana i zimna.
Wskazane jest również, aby spożyć go w ciągu następnego tygodnia po przygotowaniu (pod warunkiem, że jest przechowywany w lodówce), w przeciwnym razie straci nasycenie dwutlenkiem węgla, a jego pierwotny smak zostanie nieco zmniejszony. Trzeba powiedzieć, że będąc tak popularnym napojem, prawie zawsze pijesz go w całości bez konieczności wyrzucania czegokolwiek.
Istnieje kilka tradycyjnych przekąsek, które idealnie pasują do dobrego kieliszka przepaści, takie jak Pączki o klasyka tippaleipä Finlandes, ciasto posypane cukrem pudrem.
Pomimo tego, że jest napojem alkoholowym, w wyniku fermentacji przy użyciu drożdży, zawartość alkoholu w przepaści jest minimalna (około 1%), więc bardzo trudno nam się dostać do głowy. To także świetny koktajl do wypicia przed kolacją, która w krajach skandynawskich jest około piątej po południu lub na dzień pikniku na łonie natury.