Në Meksikë, secili rajon ka traditat e veta, por nëse ka diçka që bashkon secilin prej tyre në një mënyrë të pamohueshme, është kremtimi i Ditës së të Vdekurve. Një aheng familjar në të cilin të gjallët përgatiten të marrin shpirtrat e të dashurve që u larguan nga ky aeroplan, apo nga kjo jetë.
Kur flasim për Dita e të Vdekurve në Meksikë, nuk është ta bësh atë në një ditë, ose nga tradita katolike, duhet të shndërrohesh në simbolikë, në rrënjë para-hispanike, oferta, histori, të cilat mbulojnë ditët e fundit të tetorit dhe ditët e para të nëntorit, sepse siç thashë në fillim është një proces i tërë i përgatitjes.
Megjithëse ka shumë informacion në lidhje me këtë festë, unë dua të përqendrohem në thëniet popullore që kanë shërbyer dhe akoma shërbejnë për të transmetuar dhe jetuar me këtë prani të vdekjes. Disa prej tyre janë:
La Catrina do ta marrë të vdekurin, por në mbrëmje ajo do të qëndrojë
La Catrina u krijua nga artistë meksikanë si një metaforë për klasën e lartë shoqërore meksikane para RevolucionitGdhendësi, karikaturisti dhe ilustruesi José Guadalupe Posada ishte paraardhësi i kësaj përfaqësimi. Më vonë, kjo grua, një skelet, u bë një simbol i vdekjes në kremtimin e Ditës së të Vdekurve. Ajo mund të tregojë veten në shumë mënyra, ndonjëherë e gëzuar, elegante, flirtuese dhe joshëse me njerëz, dhe herë të tjera, ajo është kockore, për të na nxjerrë nga kjo botë ... dhe për të qëndruar në mbrëmje.
Legjenda e: Kafkat më heqin dhëmbët
Thënia popullore thotë: Kafkat më heqin dhëmbët dhe kjo thënie vjen nga një legjendë e mangrove të Nayarit, ai i Don Jacinto, një fshat i qetë që ishte një varrmihës dhe të cilit një ditë iu shfaq një kafkë dhe i buzëqeshi. Dua të them, ai ka qëruar dhëmbët. Pjesa tjetër është histori, ose më mirë legjendë ... kush e di!
Thënie të tjera
Thënie të tjera që do të dëgjoni rregullisht janë: Të vdekurit tek pusi dhe të gjallët në gëzim ose të vdekurit në varr dhe të gjallët në ligësi, dhe të vdekurit në sirtar dhe të gjallët në parti, gjë që bëhet thënia jonë: të vdekurit në vrimë dhe të gjallët në simite.
Ekziston edhe ajo që thotë Ai që vdes për vdekje përmes gojës së tij e di se ata nënkuptojnë që nëse doni të bëni diçka, diçka që mund të shkaktojë edhe vdekje, do ta bëni dhe do të pranoni pasojat pa keqardhje.. Pak a shumë është e njëjtë me këtë thënie tjetër: Ai që vdes për kënaqësinë e tij, le ta varrosin në këmbë.
Dhe nga Castilian Castilian, varrezat janë plot me njerëz të pasur, meksikanët thonë: Panteonët janë plot yndyrë dhe të pangopur, ose: Në këtë botë askush nuk i shpëton gjëmimit të vdekjes.
Një frazë tjetër është: Ai që është lakmitar qese duffel, edhe buka e të vdekurve bartet. Kjo bukë e të vdekurve është një bukë që bëhet posaçërisht për këtë festë. Origjina e saj daton që nga kohërat para-hispanike, e cila është përdorur për ofertat. Me përjashtim të faktit se ishte përgatitur me tokë, fara të amarantës së thekur dhe thuhet se ishte larë me gjakun e njerëzve të flijuar për nder të perëndive Izcoxauhqui ose Huehuetéotl. Kur krishterizimi i Meksikës, ajo ndaloi të bëhej kështu dhe filloi të bëhej me miell gruri, në formën e një zemre, duke e zhytur në sheqer dhe duke e vendosur të kuqe.
Dhe ne vazhdojmë me të gjithë atë varg thëniesh ose frazash popullore:
- Mbi të vdekurit kurorat.
- Tashmë jeni si e veja, qani dhe qani që të mos jepni kafe.
- Burri i vdekur dhe nga afër pas tre ditësh thithin.
- Martesa dhe qefin, nga qielli zbresin.
- Dashuri e mirë dhe vdekje e mirë, pa fat më të mirë.
- Në vdekje dhe në martesë, do të shihni kush ju nderon.
- Duhet të jetosh i buzëqeshur, të vdesësh i lumtur.
- Kur jetoi njeriu i palumtur, le të vdesë! Dhe sot që ai tashmë është në valixhe, sa mirë ishte!
- Ajo që vret nuk është vdekja, por fati i keq.
- Midis luleve ata na pranojnë dhe midis tyre ata i japin lamtumirë.
Siç po ju thoja, të gjitha këto janë më tradicionalet, ato që kalojnë nga brezi në brez, por ka disa të tjerë që u janë shtuar të gjithave dhe që janë më joformale, Për shembull: Vajza e dobët tashmë e mori atë, Ajo tashmë i vari këpucët e tenisit, Ajo tashmë dorëzoi pajisjet, Ajo tashmë thithi dritat, ia vlente ... Ajo tashmë ishte në shtratin e saj, Catrina nuk dëshiron më të shkojë në palestër dhe përkushtohet më mirë për të ngrënë nachos, Ajo tashmë shtriu putrën, Ai na rrahu ...
Shpresoj që të gjitha këto thënie të kanë ndihmuar të kuptosh një nga festat më të rëndësishme në Meksikë, kulturën dhe traditat e tij, dhe mos harroni se e veçanta e kësaj mënyre të transmetimit të mençurisë popullore është se ato kanë lindur nga përvoja ... dhe unë fitova " t thuash me shume